Tegenwoordig kom je de term ‘hybride’ overal tegen. Dat is logisch, want we zien steeds meer auto’s met zo’n aandrijflijn op de weg. Maar vergis je niet, er is meer dan één type hybride. Ze komen in allerlei smaken en iedere variant is uniek. Daarom gaan we eens kijken hoe het ook alweer zit.

We zijn allemaal wel bekend met de eerste hybride auto die op de markt kwam de Toyota Prius. Toen hij 27 jaar geleden zijn debuut maakte, was het nog een echte pionier op het gebied van hybride rijden. In de loop der jaren is er bij elk merk wel een model te vinden met een hybride aandrijflijn. Dat zorgde natuurlijk ook voor de opkomst van een aantal nieuwe soorten aandrijflijnen, zoals de mild- en plug-in hybrides. 

Samen met de volledige hybrides zijn de relatief jonge mild- en plug-in hybrides tegenwoordig de populairste versies. Ze worden nog weleens door elkaar gehaald, terwijl het wezenlijk andere aandrijfvormen zijn. Hoewel ze allemaal het label ‘hybride’ dragen, zijn er duidelijke verschillen die ze uniek maken. We leggen ze één voor één uit:

Volledig hybride (HEV)

We starten met de klassieker: de volledig hybride, oftewel HEV (Hybrid Electric Vehicle). Dat is de variant die je terugvindt in onder andere de eerste Toyota Prius. Volledig hybrides combineren een verbrandingsmotor met één of meerdere elektromotoren. Je hebt er verschillende soorten in: parallel en serie. Veel auto’s brengen die twee systemen zelfs samen. 

Een populaire variant is de parallel-hybride. Auto’s met dit systeem kunnen rijden op alleen de elektromotor, alleen de verbrandingsmotor, of een combinatie van de twee. Zijn energie haalt de elektromotor uit de accu, die zichzelf oplaadt terwijl je rijdt. Dit gebeurt via de verbrandingsmotor en regeneratief remmen, waarbij anders verloren energie nuttig wordt hergebruikt.

Dan is er nog de serie-hybride. Waar de parallelle variant wisselt, is hier de elektromotor altijd verantwoordelijk voor het aandrijven van de wielen. De verbrandingsmotor is er puur om de elektromotor van energie te voorzien. Het grootste voordeel hiervan is dat de verbrandingsmotor altijd op zijn optimale toerental kan draaien, omdat hij de wielen niet direct hoeft aan te drijven.

Tegenwoordig hebben de meeste hybrides een systeem dat de twee bovengenoemde varianten combineert. Afhankelijk van de situatie kiest de auto zelfstandig om als serie- of parallel-hybride te werken. Zo heb je in theorie het beste van twee werelden.

Mild hybride (MHEV)

Een andere variant die je steeds vaker tegenkomt op de weg is de mild hybride – ook wel bekend als MHEV (Mild Hybrid Electric Vehicle). Ze worden nog weleens op één hoop gegooid met de volledig hybrides. Op zich is dat niet gek, want de twee lijken op elkaar. Beide zetten zowel een elektromotor als een verbrandingsmotor in om je van A naar B te brengen. Maar deze hybride soorten zijn wel degelijk anders. Het opvallendste is de grootte van de elektromotor en die van de batterij: deze zijn bij een mild hybride veel kleiner. Daardoor kan een mild hybride, in tegenstelling tot een volledig hybride, zeer beperkt elektrisch rijden. Mild hybrides doen dit met name bij heel specifieke omstandigheden, zoals tijdens het inparkeren. 

Waarom dan kiezen voor een mild hybride? Die lichte ondersteuning van de elektromotor zorgt ervoor dat de auto minder brandstof nodig heeft. Hij wordt dus een stuk zuiniger, en daarmee gaat natuurlijk ook je uitstoot omlaag. Bovendien zijn mild hybrides vaak voordeliger dan volledig hybrides omdat ze een compactere elektromotor en accupakket hebben. Daarnaast zijn ze vaak net zo voordelig of zelfs iets voordeliger dan een auto met alleen een verbrandingsmotor. Dit komt doordat de meerprijs van de techniek wordt gecompenseerd door een lagere bpm vanwege het lagere verbruik. Dat is dus gunstig voor zowel je portemonnee als het milieu! 

Plug-in hybride (PHEV)

Een andere variatie op de conventionele hybride is de plug-in hybride. Deze wordt ook vaak PHEV genoemd, wat kort is voor Plug-in Hybrid Electric Vehicle. Net zoals de andere soorten heeft deze een verbrandingsmotor en één of meerdere elektromotoren. Maar de plug-in hybride is tegenwoordig zo razend populair omdat hij een bijzonder voordeel heeft. Het accupakket laadt niet alleen bij terwijl je aan het rijden bent. Je kan deze ook gewoon opladen met een handige stekker – zo komt hij dus aan zijn naam. 

Eenmaal opgeladen kun je met een plug-in hybride volledig elektrisch rijden. Dit zijn niet zulke lange afstanden als bij een volledig elektrische auto, maar over het algemeen kun je er prima mee uit de voeten. Heb je bijvoorbeeld een plug-in hybride die 50 tot 70 kilometer elektrisch kan rijden op een volle accu? Dan kan je, mits je ‘s nachts hebt gestekkerd, in de meeste gevallen je woon-werk ritjes rijden zonder de verbrandingsmotor te gebruiken. Nog een voordeel: bij langere afstanden hoef je je niet druk te maken dat je met een lege accu komt te staan. Dan schakelt hij gewoon over op benzine en gaat hij verder als volledig hybride. 

Artikel afkomstig vanaf Autoweek, 13 oktober 2024 door Joy van Healen